کتابي که در دست داريد ابر باران‌زايي است براي هر آن‌کس که جان او چونان کويري تشنه است. نويسند? ناشناس آن آموزگاري استثنايي است. او، صفحه به صفحه، صبورانه توضيح مي‌دهد که نيايش مراقبه‌گرانه چيست و چگونه مي‌تواند به هر گونه عطش روحي پايان دهد. او از طريق تمرينات روحيِ عملي، که آن‌ها را "ابر ندانستن" و "ابر فراموشي" مي‌خواند، به ما مي‌آموزد که بي‌وقفه عبادت کنيم و نشان مي‌دهد که مکالمه با آن وجود رازآميز نه‌تنها ممکن است، بلکه در واقع "آن عمل روح است که بيش از هر عمل ديگري آفريدگار را خشنود مي‌سازد." ابرهاي ندانستن و کتاب اندرز سربه‌مُهر در برهه‌اي از نيم? دوم قرن چهاردهم ميلادي، عصر بيماري همه‌گير طاعون در انگلستان نوشته شدند. ميليون‌ها نفر به آن مبتلا گشتند و تقريباً نيمي از جمعيت انگلستان مرد. در اين ميان، مهرباني نيز دچار مرگ تدريجي شد. طاعون فقط يکي از مشکلات قرن چهاردهم بود. از دل طاعون، جنگ‌هاي خودخواهانه، بي‌نظمي و تبعيض اجتماعي، کليساي چندپاره، و تحولات ناشي از فناوري، نمونه‌هاي شاخصي از متون نيايشي در انگلستان، به شکل بي­سابقه و تکرارناشدني، سر برآوردند. زبان انگليسي براي نخستين بار به جاي زبان نامأنوس‌تر لاتين به کار گرفته شد تا افراد با قلب‌هاي ناآرام را به سوي آرامشي ديرين هدايت کند.