آی زندگی

آهای، های، آویژه من!تو فضای خنک و آرام درّه‌ای هستی خرّم،خالی از خیال‌های خشک و تلخ،خالی از هوس‌های پوچ و پیچیده،از دو سو کشیده تا بی‌نهایتو من طنین هستی خود را در تو می‌شنوم،آی ?آویژه?? من!