از آنژليک: «فارغ از گفته‌هاي فيلسوفانه، ما با بندهاي زيادي به خاک وابسته‎ايم. نمي‌توان خاکستر نياکان را به پاشنه‌ي کفش‌ها چسباند و با خود برد. حتي فقيرترين آدم هم در جايي خاطره‌اي مقدس دارد که عزيزانش را به يادش مي‌آورد. مذهب يا فلسفه، همگي آيين ازلي خاطره‌ها را به انسان يادآور مي‎شوند.» از پاندورا: «نام پرومته هميشه به طور خاصي برايم ناخوشايند بوده است، زيرا هنوز هم در سينه‌ام منقار ابدي لاشخوري را احساس مي‌کنم که به دست هرکول از چنگالش نجات يافتم. آه ژوپيتر! عذاب مرا آيا پاياني هست؟»