هیچگاه این چنین هنر به سوی شخصی و فردی شدن پیش نرفته و ابهام و بیمعنایی بر آن سیطره نیفکنده بوده است، رازگونگی این هنر نیز در همین تنهایی است... در هنرهای کهن، نوآوری بیاساس نوعی بدعت مذموم تلقی و با تردید مواجه میشد. از این رو بیسابقگی و ابهام و بیمعنایی اثر هنری برای آن امتیاز محسوب نمیشد. در فرهنگهای شرقی و یونانی- رومی و قرون وسطای مسیحی وحدت و یگانگی اثر اهمیت دارد، نه بداعت و تجدد و نوآیینی اثر. شرق، هنرمند و هنر را برتر از طبیعت تلقی میکند، اما در یونان هنر مکمل یا مقلد صرف آن محسوب میشد و برای متفکران متألة مسیحی، هنر چون معرفت الهی ابداع نقوش و الحان ازلی و قدسی است و برتری آن امری الهی است نه انسانی. در این مجموعه با نظر متفکران جدید (مدرن و پست مدرن) دربارة هنر و زیبایی آشنا میشویم. عناوینی که در این کتاب وجود دارند عبارتند از: فرهنگ اومانیستی هنر جدید، آغاز فلسفة هنر جدید، متألهان و هنرمندان نظریهپرداز نوافلاطونی، فلسفة هنر عصر روشنگری، آغاز ایدهآلیسم آلمانی و تکوین نظریة کانتی هنر مدرن، فلسفة رمانتیک هنر، فلسفههای هنری ضد هگلی، گذر از فلسفة رسمی هنر غربی، فلسفهها پستمدرن هنر و زیباییشناسی.
