از این شلوار کشیها پایش میکرد. از این سفید چسبانها، همینهایی که بهش میگویند دایی جان ناپلئونی. اتفاقا مثل دایی جان ناپلئون عادت داشت عبا هم روی دوشش بیندازد. بابا جون را میگویم. عصر یه عصر همین تیپ را میزد، آبپاش بزرگش را برمیداشت میبرد سر آبانبار.....
